İyi Huylu Pozisyonel Vertigo (BPPV) Teşhisindeki Metotlar. İyi Huylu Pozisyonel Vertigo: Belirtileri, Teşhis Yöntemleri ve Tedavi Seçenekleri

İyi Huylu Pozisyonel  Vertigo Teşhisindeki Metotlar

İyi Huylu Pozisyonel Vertigo (BPPV) Teşhisindeki Metotları, Belirtileri, Teşhis Yöntemleri ve Tedavi Seçeneklerine kısaca bahsedeceğiz. Dünya üzerinde sayısı her geçen gün artarak devam eden Baş dönmesi ve baş dönmesinin birçok nedeni vardır ve ne yazık ki bunların teşhis edilmesi zor olabilir. Bunlardan biri İyi Huylu Pozisyonel Vertigo'dur (BBPV). Bu durumun  neden olduğu vertigodan şikayetçi olanlar genellikle başlarını hareket ettirdiklerinde veya çok hızlı ayağa kalktıklarında güçlü bir baş dönmesi hissi yaşarlar. Ayakta durduklarında bile bir denge sorunu yaşarlar veya bir tarafa çekilmiş gibi hissedebilirler. Vertigodan muzdarip kişiler aynı zamanda yoğun baş ağrıları, migren, mide bulantısı, kusma,  terleme, kulaklarda çınlama veya işitme kaybında beraberinde hissedebilirler. Bu bölümler veya baş dönmesi nöbetleri, hastanın durumunun ciddiyetine bağlı olarak birkaç dakikadan birkaç saate kadar ve hatta günlerce sürebilir.

Tüm bu belirtiler ile doktorunuza başvurduğunuzda,  doktor, hastasının baş dönmesinin nedenini yada nedenleriniz  belirlemek için bir dizi test uygulayacaktır. Dönme sırasında  veya baş bir yandan diğer yana hareket ettirildiğinde  hastanın göz hareketleri önemli bir ipucu verecektir. Doktor hızlı veya istemsiz göz hareketlerinin ve bununla beraber hastanın yaşayabileceği ani baş dönmesi dalgaları muayene sırasında gözlemlenmeye çalışılır. Kısa bir muayeneden sonra İyi Huylu Pozisyonel  Vertigo tanısına ulaşabilir ve tam teşhis için farklı testler doktor tarafından istene bilinir.

Kesin olmamakla birlikte daha fazla bilgiye ihtiyaç varsa, muhtemelen bu testler  elektronistagmografiye (ENG) veya videonistagmografiye (VNG) geçecektir. Hem VNG hem de ENG, hastanın göz hareketlerinin vertigo ile ilişkili olup olmadığını test etmek için kullanılan testlerdir. ENG elektrotları kullanırken VNG, hastanın başını farklı pozisyonlarda hareket ettirirken göz hareketlerini ölçmek için küçük kameralar kullanır. Doktorun hala daha fazla bilgiye ihtiyacı varsa vertigoyla ilgili diğer koşulları ekarte etmek için MR çekilmeside yaygın bir yöntemdir. MRI, hastanın vücudunun kesitsel bir görüntüsünü oluşturmak için manyetik bir alan kullanılan çok kapsamlı bir tanı yöntemidir. Bu test, doktorun hastanın baş dönmesinin kesin nedenini belirlemesine yardımcı olacak hassasiyettedir. Doktorunuzun sizi sağlığınıza ulaştıracak tüm yöntemleri en doğru şekilde kullanacağını sakın unutmayın.

İyi Huylu Pozisyonel  Vertigo Tanısı Kondu. Şimdi Ne Olacak?

Vertigo tanısı konulduktan sonra doktor hastanın baş dönmesini ve mide bulantısını hafifletecek ilaçlar reçete edebilir. Daha yaygın olarak, doktor hastadan Canalith yeniden konumlandırma prosedürü veya Epley Manevrası olarak bilinen bir dizi baş ve vücut egzersizi yapmasını isteyebilir. Bu fizik tedavi şekli hastanın denge duygusunu geri kazanmasına yardımcı olur.

Bu egzersizler harikadır (yaklaşık %80 etkilidir) ve yarım daire şeklindeki kulak kanalında baş dönmesi semptomlarına neden olabilecek kristallerin (Kanalitler veya küçük kalsiyum birikintileri) tekrar yerine oturtulması amaçlanır. Ancak bu egzersizler başarılı oluncaya ve size daha kalıcı bir rahatlama sağlayana kadar, vertigo semptomlarını hafifletmek için diğer doğal yöntemlere bakabilirsiniz.

"Bu blogdaki tüm bilgiler, uluslararası kaynaklardan derlenmiş olup yalnızca genel bilgilendirme amacı taşır. Herhangi bir teşhis, tedavi veya ürün önerisi içermez. Sağlık sorunlarınız için mutlaka uzman hekiminize danışın ve profesyonel tavsiyeleri dikkate alın.”

Kaynakça

1. Bhattacharyya, N., Baugh, R. F., Orvidas, L., Barrs, D., Bronston, L. J., Cass, S., Chalian, A., Desmond, A. L., Earll, J. M., Hannley, M., & et al. (2008).

Clinical practice guideline: Benign paroxysmal positional vertigo. Otolaryngology–Head and Neck Surgery, 139(5_suppl), S47–S81.

Mevcut: https://journals.sagepub.com/doi/10.1016/j.otohns.2008.08.022 [Erişim tarihi: 9 Aralık 2024].

2. Fife, T. D., Iverson, D. J., Lempert, T., Furman, J. M., Baloh, R. W., Tusa, R. J., & Goebel, J. A. (2008).

Practice parameter: therapies for benign paroxysmal positional vertigo (an evidence-based review). Neurology, 70(22), 2067–2074.

Mevcut: https://n.neurology.org/content/70/22/2067 [Erişim tarihi: 9 Aralık 2024].

3. Hilton, M., & Pinder, D. K. (2014).

The Epley (canalith repositioning) manoeuvre for benign paroxysmal positional vertigo. Cochrane Database of Systematic Reviews, (12), CD003162.

Mevcut: https://www.cochranelibrary.com/cdsr/doi/10.1002/14651858.CD003162.pub3/full [Erişim tarihi: 9 Aralık 2024].

4. Foster, C. A., & Zaccaro, K. N. (2001).

Efficacy of the Epley maneuver: A prospective study. Archives of Otolaryngology–Head & Neck Surgery, 127(6), 721–725.

Mevcut: https://jamanetwork.com/journals/jamaotolaryngology/fullarticle/484485

5. Kroenke, K., & Price, R. K. (1993).

Symptoms in the community: Prevalence, classification, and psychiatric comorbidity. Archives of Internal Medicine, 153(21), 2474–2480.

Mevcut: https://jamanetwork.com/journals/jamainternalmedicine/fullarticle/618401 [Erişim tarihi: 9 Aralık 2024>.